கொச்சின்துறைமுக வலம்!

மே 29, 2006 மதியம் 1.00 மணி (இந்திய நேரம்)மத்தன்சேரிக் கோட்டையிலிருந்து வெளியேறி மதிய உணவிற்காக எங்காவது நல்ல உணவகம் செல்லுமாறு கார்ச்சாரதியைப் பணித்தேன். மதிய உணவை நாம் அடுத்துப் பார்க்கப் போகும் கொச்சின் துறைமுகப் பகுதியிலேயே எங்காவது எடுக்கலாமே என்று ஆலோசனை சொன்னார். செரி என நான் பதிலுறுக்க நேரே கொச்சினிலுள்ள "மலபார் ஹவுஸ்" க்கு காரை எடுத்துச் சென்றார்.

வழியோரக்கடைகளில் ஏதாவது சாப்பிட்டு வயிற்றில் வம்பை விலைக்கு வாங்க என் மனம் இடங்கொடாததால் விலை அதிகம் என்றாலும் ஒரு உயர்தர உணவகத்தைத் தேடிச்செல்வது நல்லது என்று நான் முன்னரே கார்ச்சாரதியிடம் சொன்னதை நினைவில் வைத்துத் தான் அவர் இந்த ஹோட்டலுக்கு இட்டுச் சென்றார்.

மலபார் ஹவுஸ் கொச்சின் பிரதேசத்தின் முக்கியமான நினைவிடங்களில் ஒன்றாக இருக்கின்றது. Jan Herman Clausing என்ற டச்சுக்காரர் 27, மே , 1755 ஆம் ஆண்டு Mathew Henrich Beyls இடமிருந்து இதை வாங்கியதாகச் சொல்லப்படுகின்றது. 1795 ஆம் ஆண்டு பிரிட்டிஷார் கொச்சினைக் கைப்பற்றியபோது இதன் உரிமையும் அவர்களிடம் சென்றுவிட்டது. மலபார் ஹவுஸ் கொச்சின் துறைமுகத் தலைவர் Mr. Wrinkler இன் குடும்பத்தின் வாசஸ்தலமானது. 1889 ஆம் ஆண்டு ஜனவர் 4ஆம் திகதி, பாரியதீ விபத்தைச் சந்தித்ததைத் தொடர்ந்து Wrinkler இன் மகள் Harrisons மற்றும் Crossfield இற்கு விற்றார். காலவோட்டத்தில் தேசிய வங்கியின் நிர்வாகிகளின் வாசஸ்தலமாகி, இப்போது 1995 ஆம் ஆண்டிலிருந்து Cochin Residency (P) Ltd இதை நிர்வகிக்கின்றது.
(ஆதாரம் : மலபர் ஹவுஸ் தகவல் தளம்)

நல்ல வசதிகளோடு விளங்கி கொச்சினைச் சுற்றிப்பார்க்கவும் ஏற்புடைய வாசஸ்தலமாக மலபார் ஹவுஸ் விளங்கிவருகின்றது. டொலரோ யூரோவையோ மணிப்பையில் கொண்டுபோவோருக்குத் தான் லாயக்கு.

ஒரு நட்சத்திர உணவகம் என்பதால் வெள்ளைத் தலைகள் தான் அதிகம் தென்பட்டன. எனக்குப் பிடித்த முன்பே திருவனந்தபுரத்தில் ருசித்த கறிமீன்வறுவலுடன் சாப்பாடு கிடைத்தது. சாப்பிடும் போது ஏதோ செயற்கைத் தன்மையை உணரமுடிந்தது. சாதாரண உணவகங்கள் என்றாலும் அவற்றில் சுவை அதிகம். இங்கேயோ அதிகம் விலை கொடுத்து சப்பென்று சாப்பிட்டமாதிரி என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.

சாரதியும் உண்டு களைத்து காரில் ஓய்வெடுத்துக்கொண்டார்.
அவரைத் தொந்தரவு செய்யாமல் நடை தூரத்தில் இருந்த கொச்சின் துறைமுகத்தை நோக்கி நடை போட்டேன். அப்போது தான் வழி நெடுக உள்ள துறைமுகத்தை அண்டிய உண்வகங்களைக் காண நேர்ந்தது. அவற்றைக் கடக்கும் போது மூக்கின் நாசியை தயாரித்துக்கொண்டிருக்கும் கடலுணவின் மணம் கைது செய்துகொண்டிருந்தது.

மலபார் துறைமுகத்தை அண்டிய பகுதிகளில் வகை வகையான மீன், இறால், நண்டு இத்தியாதி கடலுணவுகள் வாரியிறைக்கப்பட்டுக் குவியல் குவியல்களாக விற்பனையாகிக் கொண்டிருந்தன. அவற்றை அங்கேயே வாங்கிப் பக்கத்தில் உள்ள அந்த நடைபாதையோர உணவகங்களில் கொடுத்தால் சுவையான கறியை உடனேயே சமைத்துத் தருகின்றார்கள். அடடா நல்லதொரு அனுபவத்தைத் தவறவிட்டுவிட்டோமே என்று மனம் புழுங்கியது. கொச்சின் கடற்கரையைத் தொட்டு அழுத்தமாக முத்தம் கொடுத்தவாறே பாரிய கப்பல்கள் அணிவகுக்கின்றன. Chinese net எனப்படும் நீண்டவலைக்கட்டமைப்பும் , ஆங்காங்கே சிற்றரசர்கள் போல தெல்லுத் தெல்லாகச் சிறுபடகுகளும் தென்படுகின்றன. போர்த்துக்கேயர் பாவித்த பீரங்கி ஒன்று கடற்கரை நடைபாதையை விட்டுவிலகிய முட்புதர் ஒன்றில் தென்படுகின்றது. எதுவித கவனிப்பாரும் இன்றிக் கடல் மேல் விழி வைத்துக் கரள் கட்டிய தேகத்தோடு காத்திருக்கின்றது அது. இந்தத் துறைமுகம் எந்தவிதமான தங்கி இளைப்பாறும் தரத்தில் உள்ள கடற்கரையாக இல்லாமல் கடல்வணிகத்தின் கேந்திரமாகவே தென்படுகின்றது. ஆனாலும் காதலர்கள் உட்பட கூட்டம் கூட்டமான சனத்திரளுக்குக் குறைவில்லை.
அடுத்த பதிவில் மேலும் சில படங்களுடன் கொச்சின் பற்றிய பார்வை தொடரும்.

வீண்டும் காணாம்......

கொச்சினில் கண்ட கள்ளுக்கடை

மே 29, நண்பகல் 12.00 மணி (இந்திய நேரம்)

ஒரு சிறு இடைவேளைக்குப் பின் கேரளச் சுற்றுப் பயணம் தொடர்கிறது. கெளரி ரெசிடென்ஸ் இலிருந்து அவர்கள் ஒழுங்கு செய்த வாடகைக் கார் மூலம் கொச்சின் நோக்கிப் பயணப்பட ஏற்கனவே தீர்மானித்திருந்தேன். ஆலப்புழாவிலிருந்து கொச்சினுக்கு வாடகைக்கார் ரூ 900 வரை முடிகிறது, ஏனெனில் திரும்பிவரும்போது வண்டி வெறுமையாக வரவேண்டியதால் தான் இந்த இரட்டைக்கட்டணம். நான் மேலதிகமாக 5 மணி நேரம் கொச்சினைச் சுற்றிப்பார்க்கவும் இதே காரைப் பாவிக்கலாமேயென்று மொத்தமாக 1500 ரூபா செலவில் கார் ஒழுங்கு செய்யப்பட்டது. காரில் அமர்கின்றேன். கொச்சின் ஹனீபாவைத்தவிர (பாசப்பறவைகள் இயக்குனர், நடிகர்) வேறொன்றுமே கொச்சின் பற்றி அறியாத எனக்கு, அந்தப் புது உலகம் தேடி என் மனம் ஆலாய்ப் பறக்கப் பயணப்படுகிறது கார் கொச்சின் நோக்கி.

கேரள நகரங்களில் நான் கண்ட ஒரு விஷயம் ஒவ்வொரு நகரமும் எதோ ஒரு வகையில் பண்பாட்டு ரீதியாகவோ அல்லது சுற்றுச் சூழல் அமைப்பிலோ சில மாறுதல்களோடு இருக்கின்றன. காரில் போய்க்கொண்டிருக்கும் போது எதிர்ப்படும் இயற்கைக் காட்சிகளை அனுபவித்தவாறே பயணிக்கிறேன். வழக்கம் போல நிறைய மலையாளப் படங்கள் பார்த்துக் கோர்த்துவைத்த மலையாளச் சொற்களைக் கலந்து தூவி வாகனச் சாரதியோடு பேச்சுக் கச்சேரியும் சேர்ந்துகொள்கிறது. பசுமைப் புரட்சி செய்தது போல வழியெங்கும் எதிர்ப்படும் தென்னை, கமுகு (பாக்கு), மாமரங்கள் சாட்சியங்களாக வீதியோரங்களில் கை கோர்த்து நிற்கின்றன.

முன்னர் நான் திருவனந்தபுர வலத்தில் சொன்னது போல மலையாளமும் தமிழும் கலந்த பெயர்ப்பலகைகள் தான் அதிகம் தென்படுகின்றன. TEA /சாய் என்ற ஒரு பெயர்ப்பலகையும் கள்ளு என்று தமிழில் எழுதப்பட்ட பெயர்ப்பலகையும் கண்ணாற் கண்ட சில சான்றுகள்.


கொச்சின் போனதும் முதலில் நேரே போனது Mattancherry Palace என்ற இடம்.
இது 1555 ஆம் ஆண்டு போர்த்துக்கேயரால் கட்டப்பட்ட இந்தக் கோட்டை பின்னர் கொச்சின் ராஜாவாக இருந்த வீரகோளவர்மாவிற்கு (1537 - 1561) அன்பளிப்பாகக் கொடுக்கப்பட்டது. தங்களால் அழிக்கப்பட்ட கோயில் ஒன்றிற்கு மாற்றீடாக இலஞ்சமாகவே இதனைப் போர்த்துக்கேயர் இந்த மன்னனுக்குக் கொடுத்ததோடு கூடவே தாம் சில சலுகைகளையும் நன்மைகளையும் பெறவேண்டும் என்பதும் அவர்கள் நோக்கமாக இருந்தது. பின்னர் 1663 ஆம் ஆண்டு டச்சுக்காரர்கள் இந்தப் பிரதேசத்தைப் போர்த்துக்கேயரிடமிருந்து கைப்பற்றி இந்த மத்தன்சேரி பாலஸ் என்ற பெயரையும் Dutch Palace என்று மாற்றிக்கொண்டார்கள்.


இந்தக் கோட்டையை ஒட்டிய தகவற் பலகை மூலம் இதை அறிந்துகொண்டேன்.நுளைவுச் சீட்டை வாசலில் இருக்கும் அன்பர்களிடம் பெற்றுக்கொண்டு உள்ளே நுளைகிறேன். இங்கே Cental Hall , Coronation Hall ஆகிய பகுதிகள் உள்ளன. 1864 ஆம் ஆண்டிலிருந்து கொச்சினை ஆண்ட மகாராஜாக்களின் உருவங்கள் ஓவியங்களாக வரையப்பட்டு சுவற்றை நிறைக்கின்றன. உள்ளே புகைப்படம் எடுக்க அனுமதியில்லை என்பதால் அவற்றைச் சுடமுடியவில்லை.

ராமாயணம், மகாபாரதம், கிருஷ்ண லீலை போன்ற இதிகாசக்கதைகளின் நிகழ்வுகள் சுவர்ச் சித்திரங்களாக (murals) இன்னொரு பக்கம் நிறைக்கின்றன. பழங்கால நாணயங்கள், பல்லக்கு, முத்திரைகள், அதிலும் குறிப்பாக ராஜா ராம வர்மா (1914 - 1939), ராஜா ரவி வர்மாவின் படம் பொறித்த முத்திரைகள். 1897, 1783 ஆண்டுக்காலப் பகுதியில் புழக்கத்தில் இருந்த நாணயங்கள் கண்ணாடிப் பெட்டிகளில் அணி செய்கின்றன. மலபார் பிரதேசத்தின் அன்றைய எல்லை வரைபடமும் இருக்கின்றது. இந்த வரைபடம் JAN THIN என்பவரால் இது ஆக்கப்பட்டு 1687 ஆம் ஆண்டு மீள் புதுப்பிக்கப்பட்டதாகக் குறிப்பொன்று அதிலே சொல்கின்றது. எவ்வளவு பழமை வாய்ந்தது பார்த்தீர்களா?

மேலும் 1696 ஆம் ஆண்டில் இருந்த கொச்சினின் வரைபடம், ANNO என்பவரால் கீறப்பட்ட 1677 ஆம் ஆண்டு காலகட்டத்தினதும், 166ம் ஆம் ஆண்டு போர்த்துக்கேயர் காலத்துக் கொச்சினின் வரைபடமும் தென்படுகின்றன. சோபா, ப்ரெய்லி(braille) எழுத்தில் விளக்கப்படும் கலாச்சாரப் பிரிவுகள், தலைப்பாகை, வாட்கள், ஊஞ்சல், குடைகள், ஆபரணங்கள் போன்றவையும் வரலாற்றின் சாட்சியப் பதிவுகளாக இருக்கின்றன. பார்வதி, சிவன் திருமணம் கீற்று ஓவியமாக வரையப்பட்டிருக்கின்றது.



கடற்கரையை ஒட்டிய இந்த மாளிகையின் அருகே ஒரு இந்து ஆலயம் உள்ளது. (பார்க்க படம்) இந்த ஆலயத்திற்கு இந்துக்கள் மட்டுமே அனுமதி என்றும் வெளியே உள்ள தகவற் பலகை சொல்லுகின்றது.

திருச்சு வரும்.......

சிட்னி வலைப்பதிவர் சந்திப்புக்கள்

ஜூன் 17, சனிக்கிழமை இரவு 10.00 மணி

இரு தினங்களுக்கு முன் கனக சிறீ அண்ணா என் ஜீ மெயிலுக்கு மடல் ஒன்று தட்டி விட்டார். இப்படி

கானா பிரபா,

எமது சக வலைப்பதிவாளர் நா. கண்ணன் (கொரியா) தற்போது அவுஸ்திரேலியாவில் பயணம் மேற்கொண்டுள்ளார். இவ்வார இறுதியில் சிட்னிக்கு வருகிறார்.

சனியன்று இரவு கருத்துக்களத்தில் ஒரு பேட்டி எடுத்தால் எப்படி?

கரும்பு தின்னக் கூலியா? மடல் பார்த்த மறு கணமே, "தாராளமாகச் செய்யலாம், கூட்டிவாருங்கள் வானொலி நிலையத்துக்கு, என்றேன் நான்.
படம் இடமிருந்து வலம் : திருநந்தகுமார், நா.கண்ணன் மற்றும் கானா

சனிக்கிழமை இரவு 9.30 மணியளவில் நா.கண்ணன், திரு.நந்தகுமார் (உயர் கல்வி மாணவர்களுக்கான கல்வி ஒருங்கமைப்பாளர், ஆசிரியர்) கூடவே சிறீ அண்ணா ஆகியோர் வந்தார்கள்.

"இவர் தான் சிதம்பரத்தில் ஒரு அப்பாசாமி" பதிவு எழுதியவர் என்று சிறீ அண்ணா, நா.கண்ணனுக்கு என்னை அறிமுகப்படுத்தினார். (ஆஹா, நல்ல அறிமுகம்:-))

எனக்கும் கண்ணனை அறிவது அன்றுதான் முதல் முறை, அவருக்கும் அப்படியே. ஆனால் கூடவந்தவர்களுக்கோ அவரோடு நீண்ட காலம் மடல் மூலமாகவும், இணையத்தில் தமிழ்ச் செயற்பாடுகள் மூலமாகவும் பார்க்காமலே நல்ல அறிமுகம் இருந்தது (கோப்பெருந்தேவன் பிசிராந்தையார் நட்போ).

சம்பிரதாயமான உரையாடல்களைத் தொடர்ந்து கண்ணனுடனான நேர்காணல் ஆரம்பமாயிற்று. பேசவந்தவருக்கு ஒரு தூண்டில் போட்டு அவரை நிறையப் பேசவைக்கும் சுதந்திரம் கொடுப்பது என் நேர்காணல் பாணி. அதுவே கண்ணனுக்கும் நடந்தது.
படம்: நா.கண்ணன் மற்றும் கானா

மதுரையில் தான் மாணவராக இருந்த காலத்தில் எழுந்த ஈழத்தமிழர் ஆதரவு முன்னொடுப்புக்கள், தன் எழுத்து அனுபவம், மதுரைத் திட்டம், புளக்கர் பயன்பாடு பற்றி நிறையவே சுவையாகப் பேசினார் அவர். முழுமையான பேட்டியைக் கேட்க
கங்காரு நாட்டில் கண்ணனின் குரல்

ஆகஸ்ட் 18, 2006, வெள்ளிக்கிழமை மாலை 7.00 மணி
இவர் தான் நெல்லைக்கிறுக்கன்

சிங்கார சிட்னி என்று இப்படி ஒரு தலைப்பில் தன் பதிவாக இட்டார் நெல்லைக்கிறுக்கன். யாரப்பா இந்த ஆளு, நம்மூர் வந்து சிட்னி முருகனைச் சந்திச்சவரை நாமும் சந்திக்கவேணும் என்று நினைத்து அவருக்கு மடல் போட்டேன். வெள்ளைக்கிழமை சிட்னியில் சந்திப்பதாக முடிவாயிற்று. நம்மூரில் காதலர்கள் தான் கோயிலுக்கு வந்து சந்திப்பார்கள், நம்ம கொடுப்பினை, சிட்னியில் நடந்த ஒவ்வொரு வலைப்பதிவர் சந்திப்புமே இதுவரை சிட்னி முருகன் ஆலயத்தில் தான் நடந்திருக்கின்றன.

அந்த வகையில் வெள்ளி மாலை ஏழு மணிக்கு ஆலயம் போய் முதலில் பிரகார தரிசனம் முடித்து விட்டு ஆலயத்தின் வெளியே வந்து நெல்லைக்கிறுக்கனை செல்போனில் அழைக்கிறேன். இருவருமே முன் பின் பார்த்திராதவர்கள் என்பதால் அடையாளம் கிடையாது. காதில் செல்பேனை ஒத்தியபடி வெளியே வந்தவரை கை நீட்டி வரவேற்க அவரும் பளிச்சென்று சிரிப்போடு கை குலுக்க அவர் தான் நெல்லைக் கிறுக்கன்.என் கணிப்பில் அவரின் புனைப்பெயரை வைத்து ஆள் ஒரு நாற்பது வயசுக்காரர் என்று நினைத்த வேளை பச்சப் புள்ளைக்கு மீசை வச்ச மாதிரி அவர் இருந்தார். பேச்சை விட அதிகம் புன்சிரிப்பு தான் அவரிடமிருந்து வெளிப்பட்டது. "திருநெல்வேலி சிங்கம்லே நீரு, பேசும்லே" என்று கேட்டுத் தான் பேசவைக்க முடிந்தது.

நானும் அவரும் சிட்னி முருகன் ஆலயக்குருக்கள் ரவி ஐயருடன் தமிழக நிலவரங்களை ஊர்வாரியாக மேய்ந்தோம். முழுமையாகப் படிக்க, நெல்லைக்கிறுக்கனின் சிட்னியில் பண்பாளர்களைச் சந்தித்தேன்

அப்போது கஸ்தூரிப் பெண்ணும், மழை ஷ்ரேயாவும் , கார்திக் வேலுவும் கூட வருவதாகச் சொன்னார் நெல்லையார். கஸ்தூரிப் பெண், கார்திக் வந்தாயிற்று, சிவாஜி சூட்டிம் முடித்து தாமதமாக ஷ்ரேயா வந்தார். இவர்கள் எல்லோரையும் அன்று தான் நான் சந்திக்கக் கூடியதாக இருந்தது, நெல்லையார் புன்ணியத்தில்.கஸ்தூரிப் பெண்ணின் நாகப்பட்டினம், கோவை, ரெக்ஸ்டைல் துறை, டெல்லி, சிட்னி வாழ் குழந்தைகளின் தமிழ்ப் படிப்பு என்று பேச்சுத் தாவலிடையே கார்திக்வேலுவும் சேர்ந்து அணி செய்தார். நானும் நெல்லைக்கிறுக்கரும் நல்ல மலையாளப்படங்களையும், கேரளாப் பயணத்தையும் பேசித்தீர்த்தோம். ஷ்ரேயா அதிகம் பேசவில்லை. கோயிலின் சாப்பாட்டுக்கடையில் வாங்கிய தோசை, இட்லி வடை, (போண்டா கிடையாது) அன்றைய நம் இரவு விருந்தாக இருந்தது. ஆளுக்கொரு பக்கம் கலைந்து போனோம்.

படம்: சிட்னி ஹெலன்ஸ்பேர்க் சிவா விஷ்ணு ஆலயம்

சிட்னி ஹெலன்ஸ்பேர்க் சிவா விஷ்ணு ஆலயத்துக்கு நெல்லைக்கிறுக்கரை நம் நண்பர் படை புடை சூழ கணேஷ விசர்ஜனுக்கு அழைத்துப் போனேன். தன் விடியோ கமராவால் ஆசை தீரப்ப் படமெடுத்தார் அவர். பெரும் திரளான கூட்டத்தில் திக்குமுக்காடி மதியச் சாப்பாட்டை வாங்கி கால்வயிறு நிரப்பினோம். வரும் வழியில் 80 களில் வெளிவந்த இசைத்தட்டுக்கள் என் காரில் ஒலிக்க , இளையராஜாவின் இசை ராஜாங்கத்தை சிலாகித்து மகிழ்ந்தோம். குறிப்பாக அக்னி நட்சத்திரம், வருஷம் 16, பன்னீர்ப்புஷ்பங்கள்.

தன் பாட்டனார் கொழும்பில் பலகாலம் இருந்ததாகப் பேச்சின் நடுவே சொன்னார். பேசிக்கொண்டே மெய்மறந்து போய் வழி மாறி 2 மணிநேரச் சுற்றில் ஆறு, மலை, காடு தாண்டி வழியில் கோர்ன் ஐஸ்கிரீமும் வாங்கிச் சாப்பிட்டு மகிழ்ந்து வீடு திரும்ப இரவு 7 மணி ஆயிற்று.எதிர்பாராமல் வந்த சந்திப்பு நெல்லைக் கிறுக்கருடன் இன்னும் தொடர்கின்றது.

ஒக்டோபர் 14, 2006, சனிக்கிழமை காலை 11.20 மணி


சிட்னி வலைப்பதிவர்கள் சந்திப்பில் வந்தவர்கள் தம் புகைப்படத்தை வெளியிடவேண்டாமென்ற கோரிக்கைக்கு மதிப்பளித்து மூத்த வலைப்பதிவர் Spider-man இன் படம் இடம் பெறுகின்றது.

"துளசி கோபால் அம்மையார் வரும் 14 ஆம் திகதி சிட்னிக்கு வருகிறார், நம் வலைப்பதிவர் சந்திப்பு ஒன்று கூடுவோமா" என்ற மின் மடல், தென் துருவ வலைப்பதிவர் சங்கத்து கொ.ப,செ மழை ஷ்ரேயாவிடமிருந்து வந்தது. அநானிகள் தவிர்த்த அனைத்து சிட்னி வலையர்களின் சம்மத மடல் இந்தச் சந்திப்பை உறுதி செய்தது. சிட்னி சிங்கார வேலர் சந்நிதியில் காலை 11.20 மணிக்கு சந்திப்பதாக ஏற்பாடு. அப்படியே நானும் காலையில் என் தேரைக் கிளப்பிக்கொண்டு போய்ச் சந்நிதியை அடைந்தேன்.

முதலில் இனங்கண்டது பொட் டீ கடையாரை. முன் பின் இதுவரை சந்திக்காவிட்டாலும் ஏதோவொரு அலைவரிசை (மொபைல் போனாக இருக்குமோ) நம் இருவரின் சந்திப்பை தானாக ஏற்படுத்தியது. சிறிது நேரத்தில் கனக்ஸ் என்ற சிறீ அண்ணாவும் வந்து இணந்து கொண்டார். பின்னர் மழை ஷ்ரேயா, கஸ்தூரிப் பெண், துளசிம்மா அவர் கணவர் சகிதம் வந்தார்கள். சம்பிரதாயபூர்வமான அறிமுகப்படுத்தல்கள், போட்டோ செஷன் போன்றவை முடிந்து சனீஸ்வரனுக்கு காக்காய் பிடிக்க பெண்மணிகள் கிளம்பிச் சென்றனர்.

சில மணித்துளிகள் பொட் டீ கடையாரும் , சிறீ அண்ணரும் , நானும் ஈழப் பிரச்சனையில் இருந்து வலைப் பிரச்சனை வரை ஒரு சுற்று வரவும், பெண்மணிகள் மீண்டு(ம்) வந்து இணைந்து கொண்டனர். ஏதாவது ஒரு உணவகம் செல்வோமென்றால் சுவாமியின் பிரசாதமே மதிய உணவு ஆகட்டும் (சாமிக்குத்தம் ஆகிரும்ல) என்று மழை அடம்பிடித்தார். ஒரு உணவு பரிமாறும் கியூவின் பின்னால் துளசிம்மா போய் நிற்கவும் கோயிற் தொண்டர் ஒருவர் வந்து " அம்மா , இங்க வயசானவங்க மட்டும் தான் நிற்கலாம்", உங்க கியூ அப்பால் இருக்கு என்று ஒரு திசையைக் காட்டினார்", துளசிம்மாவுக்கு மகிழ்ச்சி பிடிபடவில்லை. (இருக்காதா பின்ன)

அடுத்த கியூ சென்று நாம் நிற்க பெண்மணிகள் பின்னால் அணிவகுத்தார்கள். ஆனால் அவர்கள் மெய்மறந்து அரட்டைக் கச்சேரியில் வரிசையை மறந்து நிற்க இடையில் பல புத்திசாலிகள் வரிசை கட்டி நின்றார்கள். தாமதமாகத் தம் நிலை உணர்ந்த அம்மணிகள் முகத்தில் புரட்டாசி சனி எள்ளும் கொள்ளும் வெடித்தது. ஒருவாறு முட்டி மோதி மதிய உணவை எடுத்து கோயிற் பின்புறமுள்ள கலாச்சார மண்டபத்துள் நுளைந்து கதிரை மேசை தேடி அனைவரும் ஒருகே ஆகாரம் கழித்தோம்.சாப்பாட்டின் நடுவே வலைப்பதிவுகள் பற்றிய அலசல்.

கோயிலிலிருந்து மீண்டு கஸ்தூரிப்பெண் வீட்டில் அனைவரும் அடைக்கலமானோம். சூடான வடை பரிமாறலுடன் மீண்டும் வலையுலக அலசல். குறிப்பாக மா.சிவகுமாரின் பொருளாதாரக் கட்டுரைகள் பற்றி துளசிம்மா விதந்து பாராட்டினார். இன்னும் சில நல்ல வலைப்பதிவர்கள் பற்றிய பதிவுகள் பற்றிச் சிலாகித்தோம்.

தன் வலைப் பதிவுகளில் சூடாகப் பரிமாறும் பொட் டீ கடை, நிஜத்தில் அளந்து அளந்து தான் தன் வார்த்தைகளை விட்டார். துளசிம்மா தன் எழுத்தைப் போலவே கல கல, இவரின் முதற் சந்திப்பிலேயே பல வருஷ நட்பு என்ற தோரணையில் பழகினார். கஸ்தூரிப் பெண் விருந்தோம்பலின் சிறப்பை தன் வீட்டில் காட்டினார், இவர் வீட்டில் திரும்பிய பக்கமெல்லாம் பிள்ளையார் சிலை, (தமிழ்நாடு அரசின் பூம்புகார் கைவினை விற்பனை நிலையம் வந்த மாதிரி ;-)))
சிறீ அண்ணரும் அளவெடுத்துத் தான் ஏற்கனவே மனப்பாடம் செய்து ஒப்பிப்பது போலப் பேசினார் :-)
மழை ஷ்ரேயாவுக்கு சிட்னி புன்னகை அரசி பட்டம் கொடுக்கலாமா என்று சொல்லுமளவுக்கு வாயைத் திறந்தால் சிரிப்பைத் தவிர வார்த்தைகள் அவ்வளவு இல்லை. இவ்வளவு தான் நன் சந்தித்த வலைப்பதிவர் பற்றிய என் மதிப்பீடு. மிச்சத்தை வந்து கலந்து கொண்டவர்களும் சொல்லலாம்.

வலைப்பதிவுகளை எப்படித் தேர்ந்தெடுத்து வாசிக்கின்றோம் என்பதற்கு வந்த கருத்துக்களில் சில அவற்றின் விடயதானத்தைக் கொண்டு என்றும், கவர்ச்சிகரமாக தலைப்பு மற்றும் தமிழ் மணத்தில் காட்டப்படும் சுருக்கமான வலைப்பதின் முதற் பந்தியை வைத்து என்றும், அதிக பின்னூட்டலை வைத்து என்றும், குறிப்பிட்ட சில வலைப்பதிவர்களின் பதிவை (பின்னூட்டம் உட்பட) மட்டுமே படிப்பேன் என்றும் கருத்துக்கள் வந்தன.

வலைப் பதிவில் படம் போடுவதில் சிக்கல் என்ற உரிமைப் பிரச்சனை கிளப்பப்பட்ட போது பனங்காட்டு நரியைப் (Fire fox) பயன்படுத்தினால் சுலபமாக வலையேற்றலாம் என்ற என் யோசனை ஏற்கப்பட்டு பின் சந்திப்புக்கு வந்த சில வலையர்களால் வெற்றிகரமாகச் செயற்படுத்தப்பட்டது. பனங்காட்டு நரியில் (Fire fox) சில பதிவுகளின் எழுத்துருக்கள் தெரிவதில்லை என்ற கேள்விக்கு, Formatting ஐ எடுத்துவிட்டு மீள் பதியுங்கள் சரியாகிவிடும் என்ற யோசனை ஏற்கப்பட்டது. ஒருவாறு மாலை ஐந்து மணிக்குச் சபை கலைய ஆரம்பித்தது. வலைப்பதிவுகள் பற்றிப் பேசப்பட்ட முதற் சிட்னி சந்திப்பு என்ற திருப்தியோடு நகர்ந்தோம்.


பிறக்கப் போகும் 2007 ஆம் ஆண்டு நம் எல்லோருக்கும் சுபீட்சமான ஆண்டாக மலர (ஹிம்...ஒவ்வொருவருஷமும் முடியேக்கை இதைத்தானே சொல்லுறம், என்னத்தக் கண்டனாங்கள்) வலைப்பதிவு ஐயாமார், தாய்மார்கள், அண்ணைமார், அக்காமார், தம்பி, தங்கையருக்கு என் வாழ்த்துக்கள்.

நிறைவான படகுப்பயணம்

மே 29, காலை 8.00 மணி (இந்திய நேரம்)

விடிகாலை வந்ததை உணர்த்துமாற் போலப் படகுவீட்டின் படுக்கையில் கண்ணயர்ந்த என்னை அந்த இருப்பின் சன்னல் சீலையை ஊடறுத்து வந்த சூரியவெளிச்சம் சுள்ளென்று சுட்டு எழுப்பியது. எழுந்து என்னைத் தயார்படுத்தி வெளியே வந்து பார்க்கின்றேன். சிஜீயும் நண்பர்களும் முன்னதாகவே எழும்பி ஆளுக்கொருவராகத் தம் கடமையைச் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். பெண்கள் தாமாகவே துடுப்பெடுத்து வலித்துப் போகின்றார்கள். இந்தப் பிரதேசத்தில் வாழும் மக்கள் பெரும்பாலும் தமக்கெனத் தனியான ஓடம் வைத்துத் தம் அலுவல்களைக் கவனிக்கின்றார்களாம்.

இந்தப் கடற்கழிப் பயணம் போகத் தீர்மானிப்பவர்களுக்கு ஒரு உப குறிப்பு.
பயணம் போகும் போது மறக்காது ஒரு கொழுவர்த்திச் சுருள், தீப்பெட்டி, போதுமான தண்ணீர்ப்போத்தல்கள், போன்றவற்றையும் மறக்காது எடுத்துச் செல்லுங்கள். மதுபானப் பிரியர்கள் என்றார் பியர் சப்ளை உண்டு, தனியாகக் கட்டணம் கொடுக்கவேண்டுமாம்.(இதைப் பற்றி அனுபவ பூர்வமாக ஒன்றும் என்னால் சொல்லமுடியாது.)

தூரத்தில் ஒற்றைப்படகில் வந்த இருவரில் ஒருவர் தன் கையில் இருந்த வலையொன்றைத் துளாவி வீசினார். பின்னர் படகை அப்படியே விட்டுவிட்டு இருவரும் ஏரிக்குள் பொத்தென்று குதித்தார்கள். அவர்களின் கழுத்தைத் தொட்டது அந்த நீர்மட்டம். நீரில் முக்கி எழுந்த அவர்களின் கைகளில் வலையோடு தென்பட்டன துடித்துக்கொண்டிருக்கும் பெரிய மீன்கள். வலையைப் படகில் வீசி அடித்துவிட்டு காக்காய்க் குளியலோடு மீண்டும் வந்தவழியே பயணப்பட்டார்கள் அவர்கள்.

சிஜியின் நளபாகத்தில் முட்டைப்பொரியல் அணிவகுக்க பாண், ஜாம், அன்னாசி நறுக்கல்களோடு கிடைத்தது. உடன் வழக்கம் போல் மசாலா ரீ ஒன்று.
மலையாள இளம் நடிகர் குஞ்சக்கோபோபன் ( காதலுக்கு மரியாதை மலையாளப்பதிப்பில் நடித்தவர்) ஆலப்புழாவில் சொந்தமாக உதயம் ஸ்ரூடியோ வைத்திருக்கிறாராம், தமிழ், மலையாளம், ஹிந்தி படங்களின் படப்பிடிப்பு எப்போதும் நடக்குமாம்.


ஒருவர் காலை இறக்கிய தென்னங் கள் முட்டியுடன் படகில் பயணப்படுகின்றார்.

ஊதுபத்தி கொழுத்திப் பக்திபூர்வமாக மீண்டும் படகுச்சேவை ஆரம்பமாகத் தொடங்கியபோது, வானம் சடுதியாகக் தன் மழைக்கர்ப்பத்தைப் பிரசவித்தது.
கரையோர வீடுகளின் முற்றத்தில் நின்ற ஆண்களும் பெண்களும் விறு விறுவென்று தம் வீடுகளுக்குள் ஓடி ஒளிந்துகொண்டார்கள். தொடர்ந்த அடைமழையால் காலை 8.30 இற்குப் பயணப்படவேண்டிய படகு தாமதித்து 10 மணியளவில் தான் தூறல் மழையோடு தன் பயணத்தை ஆரம்பித்தது.
முந்தய தினம் எங்களோடு பயணப்பட்ட மற்றும் சில படகு வீடுகள் இரவுப் பொழுதில் வேறு இடத்தில் தரித்திருந்தாலும் காலைப் பயணத்தில் ஒன்றாகக் கூடவே சங்கமித்தன.
கரையோரமாய் சருவச்சட்டியால் தலையை மறைத்த பெண்ணும், குடைக்குள் இருவராக நடைபோடும் ஆண்களும் தென்படுகின்றார்கள். வாழைத்தோப்பையும், இலக்கம் பொறிக்கப்பட்ட கமுகு மரங்களையும் கடந்து படகு பயணப்படுகின்றது.

யூன் மாதம் முதல் ஒக்டோபர் மாதம் வரை இருக்கும் மொன்சூன் பருவகாலத்தில் வரக்கூடிய அதீத மழையால் சிலவேளை படகுப்பயணங்களும் ரத்துச் செய்யப்பட்டுவிடுமாம்.

துவாயால் தன்னை மறைத்த குழந்தையொன்று நடுமுற்றத்தில் நின்று கடலைப் பார்த்துச் சிரித்துக்கொண்டிருக்கின்றது. சிறு பையன் ஒருவன் மூதாட்டி ஒருவர் படகில் இருக்க துடுப்பு வலித்துக்கொண்டு போகின்றான்.படகு வீட்டிலிருந்து எட்டிப் பார்த்த என்னைக் கண்டதும் கொஞ்சம் வெட்கத்தோடு தலைசாய்த்துத் தன் பணியை அவன் தொடர்ந்தான்.

காலை 10.20 இற்கு கரையைத் தொடுகின்றது நம் படகுவீடு. ஈரமான படகின் மரப்படிகளில் கவனமாகத் தாவி வெளியே வந்து, பழையபடி சந்துக்குள்ளால் நடைபோட்டுப் பிரதான வீதியை வந்தடைந்து பின் வாடகைக்கார் மூலம் கெளரி ரெசிடென்ஸ் வந்தடைகின்றேன்.
பயணம் எப்படியிருந்து என்று அன்பாக விசாரிக்கின்றார் கெளரி ரெசிடென்ஸ் முகாமையாளரான அந்த இளைஞன். பெரும் திருப்தியைத் தந்த அந்தப் பயணம் பற்றி வாயாரப் புகழ்ந்து ஏற்பாடு செய்தமைக்கு நன்றி தெரிவிக்கின்றேன்.ஆலப்புழாப் படகுப் பயணத்துக்காக அன்றைய காலையில் கூடி நிற்கின்றார்கள் புதிய யாத்ரீகர்கள்.

கெளரி ரெசிடென்ஸ் இலிருந்து அவர்கள் ஒழுங்கு செய்த வாடகைக் கார் மூலம் கொச்சின் நோக்கிப் பயணப்பட ஏற்கனவே தீர்மானித்திருந்தேன். ஆலப்புழாவிலிருந்து கொச்சினுக்கு வாடகைக்கார் ரூ 900 வரை முடிகிறது, ஏனெனில் திரும்பிவரும்போது வண்டி வெறுமையாக வரவேண்டியதால் தான் இந்த இரட்டைக்கட்டணம். நான் மேலதிகமாக 5 மணி நேரம் கொச்சினைச் சுற்றிப்பார்க்கவும் இதே காரைப் பாவிக்கலாமேயென்று மொத்தமாக 1500 ரூபா செலவில் கார் ஒழுங்கு செய்யப்பட்டது.

காரில் அமர்கின்றேன். கொச்சின் ஹனீபாவைத்தவிர (பாசப்பறவைகள் இயக்குனர், நடிகர்) வேறொன்றுமே கொச்சின் பற்றி அறியாத எனக்கு, அந்தப் புது உலகம் தேடி என் மனம் ஆலாய்ப் பறக்கப் பயணப்படுகிறது கார் கொச்சின் நோக்கி.

வீண்டும் காணாம்.....

அந்தி வரும் நேரம்

மே 28, மாலை 6.00 மணி (இந்திய நேரம்)மாலை நேரச் சிற்றுண்டியை இரசித்துச் சாப்பிட்டுக்கொண்டே சாயாவைக் குடித்துக்கொண்டிருக்கும் போது அருகே வந்த சிஜி பேச்சுக்கொடுத்தார். நேற்று (மே 27) இந்தோனோசியாவின் சிலபகுதிகளில் பூகம்பம் வந்ததாகச் சொன்னார். அட இந்தப் பையன் தன் படகுத் தொழிலோடு உலகச் செய்திகளையும் கேட்டுவைத்திருக்கின்றானே என்று உள்ளுர வியந்தவாறே சிஜியின் மலையாளம் கலந்து ஆங்கிலம் சிறிதளவு தூவிய உரையாடலில் ஒன்றிப்போனேன். சிஜி கோட்டயத்தைச் சேர்ந்த 25 வயது இளைஞர், இவரைப் பற்றி முன்பும் சொல்லியிருக்கிறேன். இந்தப் படகுச் சேவை அரை நாள் கணக்கிலும் உள்ளதாம். அதாவது நண்பகல் 12 மணி முதல் மாலை 5 மணி வரையானது இச்சேவை. குறுகிய பயணக்காரருக்கு ஏற்றது இது. என் படகு வீடு சற்றுத்திசை திரும்பி இன்னொரு பக்கமாகப் பயணப்பட்டு ஒரு கரையில் தரித்து நின்றது. படகிலிருந்து தாவி வெளியே வந்து எட்டிப்பார்த்தேன். நம்மூரில் கொட்டில் போட்ட ஆட்டிறைச்சிக் கடைகள் போல இரண்டு கடைகள் தென்பட்டன. அவை உடனே பிடித்து விற்கப்படும் புத்துணர்வான (fresh) கடலுணவுகள் விற்கும் மீன்கடைகள். Tiger Prawn, Karimeen ஆகிய வகையறாக்கள் பென்னான் பெருசாக இருந்தன. விலையும் அதிகம். கிட்டத்தட்ட ரூ 800 மட்டில் விற்கக்கூடிய கடலுணவு வகையறாக்கள் இருந்தன. இவ்வாறான படகுப்பயணம் செய்வோர் நடுவழியில் இங்கே கடலுணவை வாங்கிப் படகுக்காரரிடம் கொடுத்தால் இரவு உணவுப் படையலாக அவை மாறிவிடும்.

இம்மாதிரிப் படகுவீடுகள் மலையாள நடிகர்களான ஜெயராம், திலீப் போன்றவர்களிடம் சொந்தமாக உண்டாம். திலீப் வைத்திருக்கும் படகுவீடு ஒரு மாளிகைக்கு ஒப்பானதாக அதிகவசதிகளோடு உள்ளதாம். அதன் ஒரு நாள் வாடகையே 1 லட்சம் ரூபா வரை செல்லும் என்று சிஜி சொன்னார். இயக்குனர் பாசில் 16 படகுவீடுகளைச் சொந்தமாக வைத்துப் படகுச்சேவையில் அவற்றை ஈடுபடுத்திவருகின்றாராம். யம்மாடி.
படகுப் பயணம் தொடர்ந்தது, கொஞ்சத்தூரம் சென்ற பயணம் சூரியன் வேலை முடித்துச் செல்ல ஆயத்தமாகும் வேளை தரை தட்டியது படகு. இன்றிரவு இங்கேயே தங்கிவிட்டு நாளை காலை தான் மீண்டும் பயணத்தை ஆரம்பிப்பது வழக்கம் என்று சொன்னார் சிஜி. அதை ஆமோதித்தது போல என் பயணத்தில் கூடவே வந்த படகு வீடுகள் சற்றுத்தொலைவான துறைகளில் தங்கியிருந்தன.என் படகுவீட்டுக்காரர்கள் அக்கரையில் இருந்த வீட்டில் இருந்து தற்காலிக மின்சார இணைப்பு கொடுத்ததும் படகில் இருந்த மின்விளக்குகள் எரியத்தொடங்கின. அதோடு கழிப்பறை போன்றவற்றிற்குத் தேவையான நீரையும் மோட்டார் பம்ப் மூலம் படகில் இருந்த நீர்த்தாங்கியில் நிரப்பினார்கள். கொஞ்சம் வெளியே சென்று நடப்போம் என்று நினைத்து வெளியே வந்தேன்.படகு தரித்த கரையின் முகப்பில் இருந்த வீடு நம்மூர்ச் சூழ்நிலையை நினைவு படுத்தியது. காரணம் தென்னை மரங்களும் , தீனி தேடும் கோழிகளும், இரைமீட்கும் ஆடுகளும் அந்த இடத்தில் நீக்கமற நிறைந்திருந்தன. சதுப்பான பாத்திகளூடே நடந்து போனேன். சிறு கோயில் ஒன்று தென்பட்டது, சுற்றுப்பிரகார மூர்த்திகளுக்கான பிரகாரங்கள் அரைகுறைச்சீமெந்து தடவிய செங்கற் சுரங்கமாக இருந்தன. கொஞ்ச நேரம் அந்தச்சூழ்நிலையில் நின்றுவிட்டு மீண்டும் படகுவீடு போய் அடைக்கலமானேன். ஒவ்வொரு வருடமும் ஆகஸ்ட் இரண்டாம் சனிக்கிழமை நடக்கும் பிரமாண்டமான படகுப்போட்டி இங்கிருந்து தான் ஆரம்பமாகுமாம்.நேரு கோப்பை என்று அழைக்கப்படும் இந்தப்படகுப் போட்டி புன்னமடா என்ற வாவியில் ஆரம்பிக்கும். ஆலப்புழா மக்களுக்கு ஒரு கலாச்சாரவிருந்தாக இருக்கும் இந்தப் படகுப்போட்டி உலகின் பல பாகங்களிலிருந்து படையெடுக்கும் சுற்றுலாப் பயணிகளுக்கு ஒரு களியாட்டமான விளையாட்டு விருந்தாக அமைகின்றது. 16 பெரிய படகுகள், 125 ஆட்கள் என்று இந்தப் படகுப்போட்டியில் தம்மை ஈடுபடுத்திக்கொள்கிறார்கள். நேரு கோப்பை என்று அழைக்கப்படும் இந்தப்படகுப் போட்டி புன்னமடா என்ற வாவியில் ஆரம்பிக்கும். ஆலப்புழா மக்களுக்கு ஒரு கலாச்சாரவிருந்தாக இருக்கும் இந்தப் படகுப்போட்டி உலகின் பல பாகங்களிலிருந்து படையெடுக்கும் சுற்றுலாப் பயணிகளுக்கு ஒரு களியாட்டமான விளையாட்டு விருந்தாக அமைகின்றது.1952 ஆம் ஆண்டு திருவங்கூர் மற்றும் கொச்சினுக்கு வந்த பண்டித ஜவகர்லால் நேரு, கோட்டயத்திலிருந்து ஆலப்புழாவிற்குப் பயணப்படுகையில் பாம்புப் படகுகளின் போட்டியும் சிறப்பு விருந்தளித்தது, அதில் வெற்றியிட்டிய வீரருக்கு நேரு சுழற்கேடயம் வழங்கிக் கெளரவித்தார். அன்றிலிருந்து ஆரம்பித்த இப்போட்டிகள் வருடா வருடம் ஆகஸ்ட் 2 ஆம் சனிவாரம் நேரு கிண்ணப் போட்டிகளாக நடைபெற்று வருகின்றன. இந்தப்பாம்புப் படகுகள் சுண்டான் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. (படகுப்போட்டிப் படங்கள் & தகவல் உதவி நேரு கோப்பைக்க்கான இணையம்)

சூரியன் தான் போவதாகப் போக்குக் காட்டியவாறே செல்ல தென்னைமரம் ஒன்றிலிருந்து ஒருவர் கள் இறக்கியவாறே இருந்தார், படகுவீட்டுக்காரர்கள் கரையில் இருந்து வலை போட்டு மீன் பிடித்துப் பிடித்தவற்றை இரவு உணவுக்காகச் சுத்தமாக வெட்டிக் கொடுக்க சிஜி இரவுச் சமையலை ஆரம்பித்தார். மீன் பொரியல், தேங்காய்ப் பூ கலந்த காரட் சம்பல், தேங்காய்ச் செட்டுத் துண்டம் கலந்த பயற்றங்காய்த் துவையல், இவற்றுடன் அரிசிச் சோறும் சப்பாத்தியும் சூடாகப் பரிமாறப்பட்டது.இரவாக ஆக நுளம்புகளின் அட்டகாசமும், ஈசல்களின் ஆக்கிரமிப்பும் படகுவீட்டுக்குள் கொட்டமடித்தன. ஆனால் முன்னெச்சரிக்கையாக நான் வாங்கிச் சென்ற Mortein நுளம்புத்திரியைக் காலுக்கடியிலும் மேசையிலுமாகப் பற்றவைத்தேன், புகைக்குழல் இதமாக ஆடியவாறே நுளம்புகளை விரட்டத்தொடங்கியது. இப்படியான இரவுத் தங்கல் நண்பர் குழாமாக வந்து குடித்துக் கும்மாளமடிப்போருக்கு மிகவும் ஏற்றது என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டேன்.மாலை 7.30 மணிக்குத் தரித்து நின்ற படகுவீடு அந்த இரவு முழுவதும் ஓய்வெடுத்துக்கொண்டது.சுபராத்ரி....